Alparslan'ın Rüyası – Alparslan: Büyük Selçuklu 35. Bölüm

Cok güzel

bütün ekibin yüreğine sağlık 👌👍👍👍👍

❤️

36 bolum nerde.??… Ben artik bikdim beklemekten artik hec de merakli deyil benim icin yayimlamasazda olur… Boyle Boyle retenkiniz iter

Atabey Hasan üç nesil geçirdi , fazla yaşlandırılmasa iyidir bence, Alparslan , Melikşah ve Ahmet Sencer i yetiştirmedi mi?

Acaba ruyasinda o adamlar kimler, siyah qiyimdeki kim?

it was nice when alparslan entrusts vaspurakan to seferiye.

Ya neden hala yeni bölum fragmani yokkk

Atam 🤲🏻

Bu sahne çok mükemmeldi. Tüm ekibe sonsuz teşekkür ederiz.

Bölümleri erken koysanız Youtube’a daha iyi olmazmı. İzlenme sayısı daha çok olur.
Geç koyduğunuz için millet unutuyor izlemeyi daha sonra diziden soğuyor ve izlenme sayısı düşüyor.

Paylaşın artık şu bölümü izleyelim ne kadar uzatıyorsunuz

Olm önceden bölümü hemen bir saat sonra yüklerdiniz şimdi ne oldu lan?

Rüyada alparslan beyle konuşup yüzü görünmeyen kişi papaz ın sesidir. Yani bilindik tanınan ersoy ulubey in sesidir😄

Rüyadaki örtülü konusan adam Ersoy ulugbey

Bence bölümün en güzel sahnesi buydu tüylerim diken diken oldu izlerken özellikle arkadaki adamların tekrarlaması fln çok iyiydi

Bu sahne çok ektiledi😔Şifa' nin her daim Allah'tan olduğunu biliriz🤲🏻

– Okul Bahçesi –

Yağmurlu bir Kasım günü,

Cebimde ıslanmış bir mektup,

Zar zor toparlamışım kendimi,

Sol yanım alev, alev,

Seni bekliyorum okul bahçesinde,

İçimde deli bir cesaretle,

Hayatım boyunca unutamayacağım

O ses yankılanıyor uzaklardan ve gittikçe yaklaşıyor,

Merdivenlerde bir koşuşturmaca,

Acı siren sesleriyle bir ambulans geliyor okulun bahçesine,

Bilinmez bir korku kaplıyor içimi,

Ve sedyede görüyorum seni rengin soluk bembeyaz, bir melek gibi, Koşuyorum hiç durmak sızın boş sokaklarda yağmura karışan göz yaşlarımla, mezarlıkta alıyorum

soluğu Annemin başucunda,

Bir yandan dua ediyorum, bir yandan kendime, kaderime kızı yorum, ben sevdiğim için mi ölüyor

insanlar önce Annem şimdi sen,

Sevmem bir daha kimseyi,

Mezarlıkta biraz ağladıktan sonra eve gidiyorum, dua ediyorum sabaha dek,

Ve ertesi sabah okulda alıyorum acı haberi küçük kalbin hayata dayanamayıp durmuş kalp krizi

geçirmiş sin ve melek olmuşsun.

Şimdi yıllar geçti hala aynı mahalledeyim, evlendim çocuklarım oldu, hatta kızım bizim okulda okuyor

o bahçede geziyor, seni son gördüğüm yerde, Annemi her ziyaretimde, senin yanında uğruyorum, her

seferinde iki gülle gidiyorum mezara, biri sana biri Anneme iki beyaz gül, hayatıma giren iki meleğe.

Birde o mektup var senden kalan,

Sana vermek için beklediğim o ıslak mektup hala saklıyorum onu,

Merak ediyorsundur ne yazıyor diye,

Şöyle başlıyor;

Bunları yazı yorum çünkü seninle konuşacak cesaretim yok, sana saçma gelebilir ama öyle işte,

Annemi kaybettikten sonra fazla çevrem olmadı yalnız gezdim hep, sessiz yalnız bir çocuk oldum , bu

yüzden okulda deli diyende oldu bir sürü şey zırvalayanda oldu, ama sen, sen başkaydın benim için,

Annemin gülüşleri vardı sende, belki bu yüzden farklıydın, seni her gördüğümde boğazım

düğümleniyor konuşamıyordum bu yüzden bu mektubu yazma kararı aldım bilmiyorum cesaret bulup

da vere bilir miyim sana, ha birde ricam var senden tek sen okursan sevinirim, sana olan hislerime

karşılık vermesen bile aşkıma saygı duymanı isterim…

Sen hatırlar mısın bilmiyorum ama, benim hiç unutamadığım bir gün var. Hani okul gezisine çıkmıştık

ya, sıcak bir haziran günüydü, okulların kapanmasına sayılı günler kala, hayatımda ilk defa uzun bir

yolculuğa çıkacaktım çok korkuyordum. Cam kenarında oturuyordum, korkularım epilepsi nöbetlerimi tetiklemişti, kriz geçiriyordum ve sen yaklaştın o an, gözlerinden süzülen bir iki damla yaşa inat, güçlü

gözüküyordun. Elini saçlarıma atıp kulağıma fısıldadın " ölmek için çok küçüksün lütfen yaşa" dedin .

Boynuma , yüzüme kolonya sürüyordun. Öğretmenler dahi panik olmuşken, sen o minicik kalbinle,

minnacık ellerimle bana şifa olmuştun. O gün aşık olmuştum sana, evet sana aşığım…… Yazıyordu o

mektupta, bak ben hâlâ yaşıyorum, bak hâlâ ölmedim. O gün, o minik ellerini tutup sana şifa

olamadım, " ölmek için çok küçüksün" diyemedim. Sanki sen doğa üstü güçlere sahiptin, sanki orada

bütün gücünü bana verip beni hayata döndürdün, sanki bu yüzden, benim yüzümden yorgun

düştün… Sen, sen öldün. Maalesef ben hâlâ yaşıyorum…

Cem BOSTAN

(Sana Adanmış Şiirler kitabımdan alıntı tanıtım amaçlı paylaşıyorum)

Ruyada Gorduyu Kim Bilen varmi? Hangi Hz

Allah'ım ne Muhteşem bir Sahneydii… aglayarak izledim.. Daha çok Tarih dizisi lütfen!

Çok güzel bir sahne maşallah! Ama gelecek bölümlerde hazret Abu Bekır Siddiq , hazret Ömer, vr hazret Osman gibi de dizide diğer sahabelerin isimlerini de duyabilir miyiz lütfen. Her sahabenin hayatında öğrenilecek çok dersler var çünkü🌹

Biz kendimizi biliriz bizden olanıda kendimizden biliriz

Gerçekten harika bir bölümdü 👏👏

Hamza gibi yuregimi, Ali gibi canimi, Huseyin gibi basini verecekmisin???